ز آن طشت پر ز لخت جگر در مقابلش

پيدا بود که زهر چه کرده است با دلش

مظلوم چون علي و به مظلوميش گواه

آن پارههاي دل که بود در مقابلش

او حاصل نبوت و بيداد دشمنان

از آب شعله خيز شرر زد به حاصلش

عمر حسن ز عمر علي سختتر گذشت

تا آن که مرگ آمد و حل کرد مشکلش

از ورطهاي که بود کران تا کران ملال

موجي زد و رساند شهادت به ساحلش

هر مرد راست محرم دل همسرش ، ولي

غربت ببين که همسر او گشته قاتلش

از زهر ، پاره پاره و از صبر ، ريز ريز

قرآن برگ برگ شهادت بود دلش

چشمش به لطف اوست ( مويد ) که دم زند

گاه از مصايب وي و گاه از فضايلش