8 ـ قطب راوندى مى گويد:







سلمان گفت: فاطمه عليهاالسلام عرض كرد: اى رسول خدا! حسن عليه السلام و حسين عليه السلام گرسنه اند. پيامبر صلى الله عليه و آله به آن دو فرمود: عزيزان من! شما را چيست؟ آنان گفتند: غذا مى خواهيم. آن حضرت فرمود: خدايا! به آنان غذا بده!







سلمان گفت: ناگاه ديدم يك بِهْ همچون سبوى بزرگ كه سپيدتر از شير است، در دست پيامبر صلى الله عليه و آله است. پيامبر صلى الله عليه و آله با انگشت ابهام خود پوست آن را پاك كرد. سپس آن را دو نيم كرد و نيمى از آن را به حسن عليه السلام و نيمى ديگر را به حسين عليه السلام داد. من در حالى كه ميل به آن بِهْ داشتم، به آن ميوه نگاه مى كردم. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اين غذا از بهشت است كه جز ما كسى از آن نمى خورد ـ مگر آن كه از حساب (خداوندى) نجات يابد ـ و







تو بر خير هستى.