امام مجتبي (ع) بعد از شهادت پدر بزرگوارشان اميرالمومنين علي

بن ابيطالب عليه السلام به امامت رسيدند و با بيعت مردم زمام امور

آنها را بعهده گرفتند و تقبل فرمودند گرچه در آن زمان فقط مردم كوفه

با آنحضرت بيعت كردند و قاطبه مسلمانان يا بيعت نكرده بودند و يا

عليرغم آمادگي براي بيعت, زمينه هاي آن فراهم نگرديده بود خصوصا

مردم مدينه و مكه و حجاز و بخشي از مردم بصره و عراق و مصر و

مدائن. . .

و از طرفي مردم شام نيز كه تحت خلافت معاويه بودند.

امام مجتبي (ع) با بيان اينكه خلافت و حكومت بر مردم از طريق

خداوند به ما خاندان نبوت اعطا گرديده است خود را در معرض بيعت

مردم قرار دادند.

جملات امام (ع) بدين شرح است: . « . . ولقذ حدثني حبيبي جدي

رسول الله (ص) ان الله مريملكه اثناعشر اماما من اهل بيته وصفوته

مامنا مقتول اومسموم. يعني جدم رسول الله (ص) به من خبر دادند كه

مالك خلافت و حكومت دوازده نفر امام و رهبر از خاندان و برگزيدگان

او خواهند بود و هيچيك از ما دوازده نفر نيست جز آنكه مسموم يا

كشته گردد (بحار, ج ,43 ص 363 )

و از همان ابتدا دسيسه چيني معاويه از طرق مختلف و از جمله

فرستادن جاسوس براي جمع آوري اخبار آشكار و پنهان حكومت امام

مجتبي (ع) و اشاعه شايعات بي اساس در بين مردم كوفه شروع شد و با

ترويج اينكه من سالها حكومت كرده ام و از رموز سياست بيشتر آگاه

هستم اعلام خلافت در برابر امام مجتبي (ع) كرد.