بازگشت

3- توهين به امام


از جمله رفتارهايي که دستگاه بني اميه در برابر امام اتخاذ کرد، توهين به آن حضرت بود که در قالب ها و شکل هاي مختلفي اجرا مي شد و صفحات تاريخ پوشيده از اين نوع رفتارهاست.



در يک مورد امام به معاويه چنين فرمود: اين گروه به من ناسزا نگفتند بلکه تو به من ناسزا گفتي، زيرا، تو با زشتي انس گرفته اي و اخلاق ناپسند در جانت ريشه دوانده. با محمد و خاندان او دشمني مي ورزي. سوگند به خدا اي معاويه! اگر من و اين جماعت در مسجد پيامبر صلي الله عليه و آله درگير مي شديم و مهاجرين و انصار اطراف ما بودند، جرات چنين جسارت هايي نسبت به ما نداشتند...» (18) در جاي ديگر پسر عاص به معاويه مي گويد: «مردم به دنبالش راه افتاده اند. فرمان داد، اطاعت کردند. سخن گفت تصديق کردند. اين دو کار را به جاهاي باريک تري خواهند کشاند. چه خوب بود که کسي را دنبالش مي فرستادي تا او و پدرش را لعن مي کرديم و دشنام مي داديم و ارزش هر دو را در پيش ديگران پايين مي آورديم. (19) » در همان مجلس معاويه، اطرافيان معاويه اهانت هايي به امام کردند و کوشيدند مقام و منزلت وي را کم کنند از جمله اين که: «تو اي حسن! ادعا کرده اي خلافت به تو مي رسد تو توان آن را نداري... ما تو را به اين جا دعوت کرده ايم که تو و پدرت را دشنام دهيم. اما پدرت را خدا به تنهايي سزايش را داد، ... شما مدعيان چيزهايي بوده ايد که حقيقت ندارد...» (20)

پاورقي

18) بحارالانوار، ج 44، صص 70 تا 86، ح 11.



19) تحليلي از زندگاني سياسي امام حسن مجتبي عليه السلام، علامه جعفر مرتضي عاملي، ترجمه محمد سپهري، ص 189.



20) بحارالانوار، ج 44، صص 71- 73.