بازگشت

امام حسن عليه السلام از منظر رسول الله(ص)


حضرت ختمي مرتبت صلي الله عليه و آله فضايل و امتيازات فرزندش امام حسن مجتبي عليه السلام را بين مسلمانان تبليغ مي کرد و از ارتباط او با مقام نبوت و علاقه ي حقيقي که به وي داشت همه جا سخن مي گفت.



آنچه از زبان پيامبر صلي الله عليه و آله در مورد حضرت مجتبي عليه السلام بيان شده است چنين است:



«هر کس مي خواهد آقاي جوانان بهشت را ببيند به حسن عليه السلام نگاه کند» . (7)



«حسن گل خوشبويي است که من از دنيا برگرفته ام » . (8)



روزي پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله به منبر رفت و امام حسن عليه السلام را در کنارش نشانيد و نگاهي به مردم کرد و نظري به امام حسن عليه السلام انداخت و فرمود: «اين فرزند من است و خداوند اراده کرده که به برکت و جود او بين مسلمانان صلح را برقرار سازد» . (9)



يکي از ياران رسول الله صلي الله عليه و آله مي گويد: پيغمبر صلي الله عليه و آله را ديدم که امام حسن عليه السلام را بر دوش مي کشيد و مي فرمود: «خدايا من حسن را دوست دارم، تو هم دوستش بدار» . (10)



روزي پيامبر معظم اسلام صلي الله عليه و آله امام حسين عليه السلام را بر دوش گرفته بود، مردي گفت: اي پسر بر مرکب خوبي سوار شده اي. پيامبر فرمود: «او هم سوار خوبي است » . (11)



شبي پيغمبر خدا صلي الله عليه و آله نماز عشاء مي خواند و سجده اي طولاني به جا آورد. پس از پايان نماز، دليل را از حضرتش پرسيدند، فرمود: پسرم حسن، بر پشتم نشسته بود و ناراحت بودم که پياده اش کنم. (12)



انس بن مالک نقل مي کند که: رسول الله صلي الله عليه و آله درباره ي امام حسن عليه السلام به من فرمود:



اي انس! حسن فرزند و ميوه ي دل من است، اگر کسي او را اذيت کند، مرا اذيت کرده و هر کس مرا بيازارد، خدا را اذيت کرده است. (13)



زينب دختر ابو رافع مي گويد: حضرت زهرا (س) در هنگام بيماري رسول الله صلي الله عليه و آله هر دو فرزندش را نزد پيامبر صلي الله عليه و آله آورد و فرمود: اينان فرزندان شما هستند. اکنون ارثي به آنان بدهيد. حضرت فرمود:



«شرف و مجد و سيادتم را به حسن عليه السلام دادم و شجاعت وجود خويش را به حسين عليه السلام بخشيدم » . (14)

پاورقي

7) البداية والنهاية، ج 8 .



8) الاستيعاب، ج 2.



9) مسند احمد حنبل، ج 5 ص 44.



10) البداية والنهاية، ج 8.



11) صواعق المحرقة، ص 280- حلية اولياء، ص 226.



12) الاصابه، ج 2.



13) کنز العمال، ج 6 ص 222، متقي هندي.



14) ترجمه ي اعلام الوري ص 304، طبرسي.