اظهار محبتّهاى پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم به حسنين و علاقه وافر او به آن دو، قابل بيان و بررسى نيست. پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله وسلم در روايتى فرمود:



«حسن منّى و انا منهُ، احبَّ اللّهُ مَن احبّهُ...37؛ حسن از من است و من از حسن؛ كسى را كه من دوست دارم خدا نيز دوست دارد.»



و نيز فرمود:



«احبُّ اهل بيتى الىّ الحسن و الحسين...38؛ محبوب ترين فرد از خاندانم، حسن و حسين است.»



زيد بن ارقم روايت مى كند:



«در مسجد، نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم نشسته بودم. در اين هنگام فاطمه همراه حسن و حسين از خانه اش خارج شد و به سوى جايگاه پدر گرامى اش شتافت و به دنبال آنان على عليه السلام نيز سر رسيد. آنگاه پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم رو به جانب من كرده، فرمود: هركس اين چند نفر را دوست بدارد، با من دوستى نموده است و هركس با آنان دشمنى كند، با من دشمنى ورزيده است».39



از مجموع اين روايات، كه تعدادشان هم كم نيست، استفاده مى شود كه محبت امام مجتبى عليه السلام و برادر گرامى اش در قلب شفّاف و نورانى پيامبر خاتم صلى الله عليه و آله وسلم موج مى زد. معمولاً رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم علاقه شديد و محبّت وافر خود نسبت به آنان را در ميان مردم اظهار مى نمود. گرچه نحوه ابراز فرق داشت؛ گاهى سخن شيوايى در اين مورد بيان مى نمود و گاهى از منبر پايين مى آمد و آنها را مى بوسيد و بعد از نوازش آن دو، بار ديگر بالاى منبر قرار مى گرفت. افزون بر اين، از رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم نقل شده است كه در هنگام اظهار محبت به حسنين عليهماالسلام مى فرمود: «شاهدان، اين ابراز علاقه را به غائبان برسانند.»40



راستى! هدف رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم از علنى ساختن اين اظهار محبت ها چه بود؟



آيا هدف پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم جز آماده سازى اذهان عموم، به پذيرش امامت حسنين بعد از ولايت پدر بزرگوارشان بود؟



لازم به ذكر است كه محبّت شديد رسول خدا صلى الله عليه و آله وسلم نسبت به حسنين باعث شده بود كه آن حضرت براى حفظ آن دو از كيد مكّاران و حسد حسودان تعويذ41 زير را تلاوت نمايد:



«اُعيذُ كُما بِكَلِمات اللّهِ التّامّةِ مِنْ كُلِّ شيطانٍ هامّةٍ وَ مِنْ كُلّ عينٍ لامّْةٍ؛42 شما را از شرّ هر شيطان آزار دهنده و هر چشم شومى به پناه كلمات تامّ خدايى مى برم».