مـعـاويه در پاسخ امام (ع)، به جاي پذيرش حقّ و واگذاري خلافت به اهلش ، به ادامه دشمني وكينه توزي خود باخاندان پيامبر(ص) پرداخت و در يكي از نامه هايش به امام (ع) او راتهديد به ترور كرد و نوشت :

(بپرهيز از اين كه مرگت به دست سفلگان مردم باشد. و نوميدباش از اين كه بتواني در ماعيب و نقصي بيابي و چنانچه از موضع خودت دست برداشته ، با من بيعت كني ، به آنچه وعده داده ام وفا كرده ، خلافت را به تو واگذار خواهم كرد).

وآخرين پاسخي كه به فرستادگان امام حسن (ع) داد اين بود:

(برگرديد! ميان ما وشما به جز شمشير نيست).

مـعـاويه در پي اين تهديدها دست به اقدام عملي زد و دست اندازي و تجاوز به قلب سرزمينهاي اسـلامـي تـحـت قـلمـرو امـام (ع) را آغـاز كـرد و در پـيـشـروي بـه سـوي عـراق تـا پل (مَنْبِجْ) رسيد.