امـام (ع) تـوسـط (حـَرْبِ بـن عـبـداللّه اَزْدي). نـامـه اي هـشدار دهنده براي معاويه فرستاد. در قسمتهايي از آن آمده است :

(امـروز جـاي دارد هـركسي از دست اندازي تو به منصبي كه شايستگي آن را نداري ، تعجب كند؛ زيـرا نـه فـضـيـلتـي در دين داري ونه اثر نيك و پسنديده اي در اسلام. و (بالاترآنكه) تو فـرزنـد حـزبـي از احـزاب (مـخـاصـم) وزاده دشـمـن تـريـن افـراد قـريـش بـا رسـول خدا و قرآن هستي. خداوند شرّت را كفايت خواهدكرد و به زودي بر او وارد شده ، خواهي ديد كه سرانجام كار از كيست.

پـيگيري در راه باطل را فروگذار و همچون ديگر مردم با من بيعت كن ؛ زيرا مي داني كه من به امر خلافت از تو شايسته ترم.

از خـدا بـتـرس و طـغيان و سركشي را فروگذار و خون مسلمانان را مريز!... واگر جز به ادامه گـمـراهـي و سـتـيـزه گـري ، تـن درنـدهـي ، بـا مـسـلمـانـان بـه سـراغت آمده ، محاكمه ات خواهم كرد.)