بازگشت

قدم به قدم به دنبال رسول خدا صلى الله عليه و آله


اين موضع گيرى ائمه عليهماالسلام و ذريه طاهرينشان جز به پيروى از رسول خدا صلى الله عليه و آله كه به جهان غيب مى نگريست و آينده را به عيان مى ديد - نبود. اخبار و احاديث زيادى از پيامبر صلى الله عليه و آله وارد شده كه بيان مى كند: پيامبر صلى الله عليه و آله اصرار زيادى داشت تا قضيه فرزندى حسنين عليهماالسلام را آن چنان در وجدان امت اسلامى تثبيت كند كه مجالى براى شك و شبهه باقى نمانده ؛ به عنوان نمونه به موارد ذيل اشاره مى كنيم :

1. رسول اكرم صلى الله عليه و آله فرمود:

(( ((هذان ابناى من اءحبهما فقد اءحبنى ؛ ))

اين دو، پسران من هستند ؛ هر كس آن دو را دوست بدارد، مرا دوست داشته است .))

در متن ديگرى آمده : (( ((هذان ابناى ، ابنتى ؛ اللهم انى اءحبهما واءحب من يحبهما؛))

اين دو پسران من و پسران دخترم هستند؛ خدايا! من آن دو را دوست مى دارم و نيز هر كس را كه آن دو را دوست بدارد، دوست مى دارم .))

در روايت ديگرى از عايشه آمده كه پيامبر صلى الله عليه و آله حسن را در آغوش مى گرفت و به سينه اش مى چسباند و مى فرمود: (( ((اللهم ان هذا ابنى و انا اءحبه فاءحببه واءحب من يحبه ؛ ))

پروردگارا! اين كودك ، پسر من است و من او را دوست مى دارم ؛ پس او را دوست بدار و هر كس را كه او را دوست مى دارد، دوست بدار!))

2.رسول اكرم صلى الله عليه و اله به محض تولد يكى از آن دو (امام حسن و امام حسين ) به اسماء فرمود:

((يااسماء هاتى ابنى ؛ اى اسما، فرزندم را بياور!

3.حضرت مى فرمود:

((هذا ابنى سيد؛اين پسرم سيد و سرور است .))

4.پيامبر صلى الله عليه و آله در مسجد مى نشست و مى فرمود:

((دعوا ابنى لى ؛ فرزندم را برايم بخوانيد.))

راوى گويد: حسن دوان دوان آمد و پيامبر او را در آغوش گرفت ... پيامبر صلى الله عليه و آله دهانش بر دهان او گذارد و گفت : ((پروردگارا! من او را دوست مى دارم ، تو نيز او را دوست بدار و كسى كه او را دوست دارد نيز دوست بدار!)) پيامبر صلى الله عليه و آله اين جمله را سه بار تكرار فرمود.

5. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود:

(( ((كل ابن آدم ينتسبون الى عصبه اءبيهم الا ولد فاطمه فانى اءنا اءبوهم ، و اءنا عصبتهم ؛))

هر يك از فرزندان آدم به خانواده پدرش نسبت مى برد، جز فرزندان فاطمه كه من پدرشان هستم و خانواده آنهايم .))

همين اندازه در اين باره كافى است ،چه استقصاى جميع روايات با ذكر منابع ،كار مشكل و بلكه غير ممكنى است و مى بايست براى مباحث آينده به اندازه كافى وقت و مجال داشته باشيم .

كسانى كه متون بيشترى دال بر فرزندى حسين عليه السلام مى خواهند،به الغدير (ج 7، ص 124 129)مراجعه كنند.