آنچه که تاکنون گفته شد، پاسخ به اتهاماتى بود که درباره ازدواجها و طلاقهاى متعدد امام حسن عليه السلام طرح ريزى شده بود.

واقعيت اين است که امام در طول عمر، بيشتر از هشت يا ده 56 همسر نداشته که تعدادى از اين همسران کنيز بوده اند. داشتن اين تعداد همسر در آن زمان براى قاطبه مردم، امرى طبيعى بوده است؛ بلکه برخى تعداد همسرانشان بيش از اين بوده، در حالى که کسى متعرض آنان نشده است. حال چه شد که در بين اين مردم، فقط امام حسن عليه السلام مورد حملات بيشرمانه دشمنان قرار گرفت؟ آيا نمى شود حدس زد اين رقم بسيار بزرگ، نشانه ساختگى بودن اين احاديث است؟

چرا ابوطالب مکّى که تعداد زنهاى امام حسن عليه السلام را به 250 مى رساند، جز چند نفر از آنها نام نمى برد؟ چرا مورخّان که به تبعيت از ابوالحسن مدائنى و واقدى و مکّى تعداد زنان امام را بيش از هشت تن ذکر کرده اند، بيشترين آمارى که براى فرزندان امام داده اند، بيش از سى و يک فرزند نيست؟57

اينک از ابوطالب مکّى بايد پرسيد: اگر امام چهارصد همسر داشته پس چرا بيش از سى و يک فرزند نداشت؟ آيا همه آن زنان عقيم و نازا بودند؟ آيا امام رغبتى به فرزند نداشت و يا از پرداخت نفقه و هزينه زندگى و تأمين معاش آنها عاجز بوده است؟