پديده هاي جهان محکوم به يک سلسله قوانين ثابت و سنتهاي لايتغير الهي مي باشند و خداوند متعال جهان را بر چهارچوب معيني قرار داده که گردش کارها هرگز بيرون از آن انجام نمي شود . «فلن تجد لسنة الله تبديلا» «براي سنت خدا هيچ تغييري نخواهي يافت .»

با توجه به اين مطلب ممکن است اين سؤال در ذهن بوجود آيد که آيا انجام معجزات و کرامات، نقض قانون عليت و سنتهاي لايتغير الهي نيست؟

ماترياليستها و طرفداران جهان بيني مادي دچار چنين توهمي شده اند و از آنجا که بخشي از قوانين طبيعي جهان را که به وسيله علوم تجربي کشف گرديده، قانونهاي واقعي و منحصر فرض کرده اند، معجزات و کرامات را نقض قانون طبيعت پنداشته اند . اما با کمي دقت و تتبع روشن مي شود که نه قوانين آفرينش استثناءپذير است و نه کارهاي خارق العاده استثناء در قوانين آفرينش و سنتهاي الهي است .

اگر در برخي موارد در سنتهاي جهان تغييراتي مشاهده مي شود، آن تغييرها معلول تغيير شرائط است و بديهي است که هر سنتي در شرايط خاصي جاري است و با تغيير شرائط، سنتي ديگر جريان مي يابد، پس اگر مرده اي به طور اعجاز زنده مي شود و يا فرزندي همچون عيسي بن مريم عليهما السلام بدون پدر متولد مي شود، برخلاف سنت الهي و قانون جهان نيست چراکه بشر همه سنتها و قانونهاي آفرينش را نمي شناسد و همين که چيزي را بر ضد قانون و سنتي که خود آگاهي دارد مي بيند، مي پندارد که برخلاف قانون و سنت الهي و نوعي استثناء و نقض قانون عليت است، در حالي که آنچه را به عنوان قانون مي شناسد، قشر قانون است نه قانون واقعي .

آنچه را که علوم بيان کرده است، در شرائط مخصوص و محدودي صادق است و زماني که با اراده يک پيامبر يا ولي خدا کاري خارق العادة انجام مي گيرد، شرائط عوض مي شود، يعني روح نيرومند و پاک و متصل به قدرت لايزال الهي شرائط را تغيير مي دهد . به عبارت ديگر، عامل و عنصر خاصي وارد ميدان مي شود، بديهي است در شرائط جديد که از وجود عامل جديد يعني اراده نيرومند و ملکوتي ولي حق ناشي مي شود، قانون ديگري حکمفرما مي گردد .

علامه بزرگوار طباطبايي قدس سره در اين باره مي نويسد: همه امور خارق العاده ... . به مبادي نفساني و اسباب ارادي مستند اند چنان که در کلام خداوند به آن اشاره شده است، و کلام خداوند به اين امر صراحت دارد که مبادي و اسباب ارادي موجود نزد انبياء و رسولان و مؤمنين بر تمام اسباب در جميع حالات برتري دارد . خداوند متعال مي فرمايد: «و لقد سبقت کلمتنا لعبادنا المرسلين انهم لهم المنصورون و ان جندنا لهم الغالبون » «و هماناعهد ما درباره بندگاني که به رسالت فرستاديم سبقت گرفته است که البته آنها بر کافران، فتح و پيروزي يابند و هميشه سپاه ما [بر دشمن] غالبند .»

و از اين مطالب مي توان نتيجه گرفت که اين مبدا برتر و غالب، امري ماوراي طبيعت و ماده است . »

اينک به برخي از کرامات امام حسن مجتبي عليه السلام مي پردازيم: