رسول بزرگوار اسلام (صلى الله عليه وآله) درباره مجرمى حكم كرد كه هركس او را هرجا يافت دستگير كند تا به سزايش برسد .

مجرم فرارى براى در امان ماندن از جريمه ، خانه به خانه پنهان مى شد و خود را از چشم مردم دور نگاه مى داشت ولى ادامه اين وضع برايش طاقت فرسا شد .

روزى از روزنه درى كه پشت آن پنهان بود كوچه را تماشا مى كرد ناگهان ديد حضرت امام حسن و حضرت امام حسين (عليهما السلام) ـ كه در آن وقت دو كودك خردسال بودند ـ در حال عبور از كوچه اند ، در را باز كرد و هر دو را روى دوش نهاد و به سوى مسجد پيامبر (صلى الله عليه وآله) حركت كرد ، زمانى كه وارد مسجد شد پيامبر (صلى الله عليه وآله)بالاى منبر بود ، فرياد برداشت : يا رسول اللّه ! من اين دو را شفيع خود نموده ام به حق هر دو بزرگوار از من درگذر و حضرت با كمال بردبارى و مهربانى از وى گذشتند!