سيره امام حسن (ع) و امام حسين (ع)


علت صلح امام حسن(ع) چه بود؟ چرا مانند امام حسين(ع) قيام نكردند؟

جواب:

شرايط زمان حضرت امام حسن(ع) با شرايط زمان امام حسين(ع) بسيار متفاوت بوده و ناچار اقتضاي حركت هاي متفاوتي داشته است. در زمان امام حسن(ع) مردم آمادگي روحي براي مبارزه اي سخت و طولاني با معاويه را نداشتند به دليل: الف) جنگ هاي قبلي (صفين - نهروان - جمل). ب ) حيله گري و تزوير معاويه و سست عنصري گروه بسياري از مردم. ج ) خطرات بيروني كه مجموع جامعه اسلامي آن زمان را تهديد مي كرد و درگيري داخلي آنان را براي حمله به مسلمانان بر مي انگيخت. د ) حفظ خون شيعيان باقي مانده. ه ) روشن كردن حيله گري معاويه و رشد فكري جامعه. به همين جهت امام حسين(ع) پس از شهادت امام حسن(ع)، با وجود آن كه ده سال (50 تا 60 هجري) در دوران زمامداري معاويه مي زيست، امّا اقدام به قيام نكرد. و همچنان مانند برادر بزرگوارش با صلحنامه پايبند بود. تا آنجا كه معاويه در آخرين سال عمر خويش يكي ديگر از مواد صلحنامه را نقض كرد و يزيد را به عنوان جانشين خود معرفي كرد. و يزيد شخصيتي بود كه حتي ظاهر اسلام را رعايت نمي كرد و با زمامداري او هيچگونه اسم و رسمي از اسلام باقي نمي ماند. چنان كه آشكارا بر زبان خود جاري كرد: {Sلعبتْ هاشم بالملك # لاخبر جاء ولا وحي نزل S} (بني هاشم و خاندان پيامبر با مُلك و سلطنت بازي كردند و اگر نه، هيچگونه وحي نازل نشده و هيچ گونه خبري [از جانب غيب ]نيامده است.) در چنين شرايطي اگر با شمشير نمي توان به مقابله پرداخت، مي بايست با سرخي خون تاريكي ها شكافته شود و نداي حق در طول و عرض تاريخ جاودانه بماند. كه قيام امام حسين(ع) و حركت حضرت زينب(ع) و امام سجاد(ع) چنين نقشي را ايفا كردند.