بازگشت

پاسخ حضرت به عمروعاص


اما تو اي ابن نابغه (عمروعاص)! پنج نفر از مردان قريش ادعاي پدري ترا دارند و درميان اين پنج نفر، آنکس که نژادش از همه پست تر و جايگاه اجتماعيش از همه فرومايه تر بود بر سايرين پيروز گرديد و ترا بخود نسبت داد. بدينگونه تو بر بستري مشترک بدنيا آمده اي. پدر تو (عاص) همان کسي است که صريحا خود را دشمن رسول الله (ص) خواند و حضرت را ابتر ناميد. آنگاه آيه نازل شد که:

ان شانئک هوالابتر

همانا دشمن و بدخواه تو (اي رسول گرامي) بي دودمان است.

خود تو در تمام جنگها رويارويبا رسول الله(ص) جنگيده اي، در مکه او را آزرده اي، به وي سخنان زشت گفته و بر او نيرنگ زده اي. تو از سرسخت ترين مردمي بودي که حضرتش را در مکه دروغگو خواندند و با وي دشمني ورزيدند. تو همانکسي هستي که براي باز گرداندن جعفر طيار و همراهانش از حبشه بهنزد نجاشي رفتي و چون نجاشي خواسته تو را به جا نياورد و خداي يگانه تو را نا اميد باز گرداند, از دوست همراه خود عماره بن وليد نزد نجاشي بد گويي کردي و روابط پنهاني ويرا با کنيز جبشي بر ملا ساختي, ولي نجاشي هر دوي شما را رسوا نمود.

تو در زمان جاهليت و در دوره اسلام با بني هاشم دشمني داشته اي و پيامبر خدا را در شعري هفتاد بيتي هجو کرده اي که پيامبر در اين باره فرمود: «خدايا من شعر نمي گويم و شعر گفتن براي من سزاوار نيست. بارالها بر او به ازاي هر حرف از اين اشعار هزار بار لعنت فرما.»

اما آنچه را که درباره عثمان گفتي. تو کسي هستي که براي عثمان در اين دنيا آتش برافروختي و خود به فلسطين گريختي. آنگاه چون خبر کشته شدنش را دريافت داشتي, گفتي: من ابوعبدالله هستم که چون زخمي را بيابم, با انگشتم آنرا مي شکافم و بخون مي آورم. سپس به معاويه پيوستي و دينت را بدنيايت فروختي. آري ما نه ترا درباره کينه توزيت سرزنش مي کنيم و نه درباره دوستيت مواخذه مي نماييم, اما بخدا قسم تو نه عثمان را از روي دوستي ياري کرده اي و نه هنگامي که مظلومانه کشته شد, بخاطر او خشمگين شدي.

واي بر تو اي پسر عاص! آيا شعري را که در موقع حرکت بسوي نجاشي سروده اي, فراموش کرده اي؟ همان شعري را مي گويم که در آن از بني هاشم بدگويي نمودي و گفتي:

«دخترم پيوسته مي پرسد بکجا مي روي و چرا مقصدت معلوم نيست؟ به او گفتم: مرا واگذار که من مي خواهم براي بدگويي از جعفربن ابيطالب نزد نجاشي بروم و در حضور وي به جعفر و گروهي که با او همراهند ناسزا گويم. منظورم احمد (پيامبر اسلام) است که مي خواهم نزد نجاشي از وي بزشتي ياد کنم... من از بني هاشم دست بر نمي دارم و تا بتوانم در پنهان و آشکار با آنان مي ستيزم...»