321 ـ ديلمى مى گويد: و [ امام] حسن عليه السلام مى فرمود:







اى فرزند آدم! چه كسى مثل توست، با اين كه پروردگارت ميان خود و تو خلوت كرده است؛ هر زمان بخواهى كه نزد او بروى، وضو مى گيرى و در پيشگاهش [به نماز[ مى ايستى، و او ميان خود و تو حجاب و دربانى قرار نداده است؛ نزد او از اندوه ها و درماندگى خود شكوه مى كنى، و حوائج خود را از او مى خواهى، و در كارهاى خود از او كمك مى گيرى؟!







و مى فرمود: اهل مسجد، زائران خدا هستند، و بر كسى كه به زيارتش رفته اند بايسته است كه به زائران خود ارمغان دهد.







و روايت است كه هركس در مسجد آب بينى يا اخلاط سينه بيفكند، در قيامت در چهره خود، خوارى بيند. و مردم در مسجدها سه گروه بودند: گروهى در نماز، و گروهى در تلاوت قرآن، و گروهى در يادگيرى علوم، و اينك تبديل شده اند به گروهى در خريد و فروش، و گروهى در غيبت ديگران، و گروهى در دشمنى ها و سخنان باطل.







و فرمود: آن كه طرف قبله، آب بينى يا اخلاط سينه بيفكند، بداند كه در حالى







برانگيخته شود كه آن را در چهره خود دارد.







و فرمود: خداوند متعال مى فرمايد: نمازگزار با من راز مى گويد، و انفاق كننده در [عين [بى نيازى ام به من وام مى دهد، و روزه دار به من تقرّب مى جويد.







و فرمود: [چه بسا ] دو نفر در يك نماز هستند در حالى كه ميان ايشان در فضيلت ثواب، همچون فاصله آسمان و زمين است.