304 ـ صدوق رحمه الله با سند خود از امام صادق عليه السلام نقل كرده است:







حسن بن علىّ عليه السلام دوست شوخ طبعى داشت كه چند روزى بود خدمت آن حضرت نرسيده بود. روزى او نزد حسن عليه السلام آمد و آن حضرت به او فرمود: حالت چگونه است؟ عرض كرد: اى فرزند رسول خدا! در حالى هستم كه نه خود دوست دارم، و نه خدا و نه شيطان. آن حضرت خنديد و فرمود: چطور؟! عرض كرد: زيرا خداى سبحان دوست دارد كه فرمانش برم و نافرمانى اش نكنم، و من اين گونه نيستم! و شيطان دوست دارد كه نافرمانى خدا كنم و فرمان او نبرم، و من اين گونه نيستم! و خودم دوست دارم كه نميرم، و اين گونه نيست، پس شخص ديگرى برخاست و گفت: اى فرزند رسول خدا! چه رازى است كه ما مرگ را ناخوش داريم و دوست نداريم؟ فرمود: زيرا شما آخرت خود را ويران، و دنياى خود را آباد كرده ايد. از اين رو، انتقال از آبادانى به ويرانه را ناگوار مى دانيد.