بازگشت

ادامه مناظره و بيان مواضع لعن رسول خدا به ابوسفيان


«اما شما اي گروه،بخدا سوگندتان مي دهم: آيا نمي دانيد كه رسول الله(ص) در هفت جا بر ابوسفيان لعنت كرده كه هيچيك را نمي توانيد انكار كنيد. اين هفت مورد عبارتند از:

روزي كه در خارج مكه نزديك طائف، حضرتش را ديد در حاليكه ايشان قبيله ثقيف را بدين اسلام فرا مي خواندند. ابوسفيان پيش آمد و به پيامبر ناسزا گفته حضرت را ديوانه خوانده ايشان را درغوگو شمرد و كوشيد كه بر اين بزرگوار حمله نمايد. در آن روز خدا و پيامبرش به ابوسفيان لعنت فرستادند.

روزي كه كاروان مشركين قريش از شام مي آمد و پيامبر مي خواست آن كاروان را در برابر اموالي كه از مسلمانان گرفته بودند، توقيف كند. ولي ابوسفيان كاروان را از بيراهه به مكه برد و جنگ بدر را راه انداخت و رسول گرامي اسلام او را نفرين كرد.

روز جنگ احد، هنگامي كه رسول الله بر فراز كوه بودند و او زير كوه ايستاده و نعره ميزد: بر افراشته باد هُبَل. در اينجا پيامبر و مسلمانان او را لعنت كردند.

در جنگ احزاب، رسول خدا بر او لعنت فرستاد.

روز صلح حديبيه كه ابوسفيان به همراه قريش راه را بر مسلمانان بستند و آنان را از انجام فريضه حج محروم نمودند. در اين روز رسول خدا بر رهبر مشركين و پيروانش لعنت فرستادند. به پيامبر گفته شد: آيا اميد اسلام هيچيك از آنان را نداري؟ حضرت فرمودند: اين لعنت به پيروانشان نمي رسد، اما زمامدارانشان هرگز روي رستگاري را نخواهند ديد.

روزي كه ابوسفيان بر شتر قرمز سوار بود و مورد لعن پيامبر(ص) قرار گرفت.

وزي كه ابوسفيان بهمراهي يازده نفر ديگر در تنگه عقبه به كميت پيامبر خدا نشسته بودند تا شتر حضرتش را رم دهند و پيامبر را بر زمين زنند، در اين موقعيت نيز رسول مكرم اسلام بر او لعنت فرستادن.



اي معاويه همين مقدار در پاسخ تو كافيست.»