شـيعه بنابر همين عقيده و اعتقاد، مى داند كه كار امام بى حكمت نيست گرچه به فلسفه آن پى نبرد و از اين رو تسليم امام خويش ‍ است . و اگر احيانا از اصحاب امامان اعتراضاتى شده دليل بر كوتاهى معرفت و بينش سطحى آنان درباره امام بوده است كه گاه امام را در سطح يك فرمانده لشكر مى شناخته اند.

بـا تـوجـه بـه مـطـالب بـالا، صلح امام حسن عليه السلام از ديدگاه اعتقادى شيعه كاملا حل شده و پذيرفتنى است . ولى در عين حال شيعه معتقد است كه اين صلح از نظر فقهى و تـجـربـى ـ سـيـاسى آن روز نيز موضع گيرى به حقى بوده و اگر هر فرد آگاه و با تجربه و دورانديش ديگرى هم بود همين شيوه را پيش مى گرفت و اين صلح را چيزى به دور از پيروزى در جنگ نمى دانست .