بازگشت

زهد و پارسايى


زهـد را اگـر بـه مـعـنـاى عـدم دلبـسـتـگى به دنيا و امور دنيوى بدانيم ، امام مجتبى عليه السـلام از طـلايـه داران ايـن صفت بود. او بر همه چيز دنيا براى خدا پشت پا زد و براى اجـراى فـرمـان حـق و حـفـظ خون مسلمانان و رعايت آزادى اجتماعى و سياسى آنان ، رياست و حكومت چند روزه دنيا را پشت گوش افكند و هزاران تير جانكاه از زخم زبان ها و اتهامها را به جان خريد.

حضرتش هرگز دلبسته مال و ثروت نبود و اموال خود را بارها ميان فقرا تقسيم كرد.

بـا ايـن صـفـت سـر و وضـعـى مرتب و مناسب داشت ، پاكيزه و آراسته بود، لباس خوب و جذاب مى پوشيد. تجمل افراطى نداشت ولى همان را كه داشت به وضعى مى آراست .

آن حـضـرت مردى عفيف و پاكدامن بود. نمونه اى از آزمايشى كه براى يوسف پيامبر عليه السـلام پـيـش آمـد بـراى او رخ داد و او پـيـروزمند و سرافراز از اين آزمايش الهى بيرون آمد((25))

پاورقي

25_ بخش اتهامات .