4ـ آيه تطهي
پـس از آنـكـه آيـه تـطـهـيـر نـازل شد((13)) ، و گواهى به پاكى و عـصـمـت اهـل بـيـت داد، پـيـامـبـر صـلّى اللّه عـليـه و آله بـراى آنـكـه افـراد اهل بيت خود را مشخص نمايد تا ديگران خود را در زير اين عنوان قرار ندهد، على و فاطمه و حـسـن و حـسـين عليه السلام را در كنار خود نشانيد، آن گاه عبايى را كه بافت خيبر بود بـر سـر خـود و آنـان كـشـيـد و عـرضـه داشـت : ((بـارالهـا، ايـنـان اهـل بيت و خاندان منند، پس هر گونه پليدى را از آنان دور بدار و آنان را به شايستگى پاكيزه دار)).
در ايـنـجـا نـيـز مـشـاهده مى كنيم كه امام مجتبى عليه السلام به عنوان يكى از افراد خاص اهـل بـيـت پـيـامـبـر مـعـرفـى مى شود و طبق آيه فوق عصمت او تضمين مى گردد. ((14))
پاورقي
13_ احـزاب : انـمـا يـريـد اللّه ليـذهـب عـنـكـم الرجـس اهل بيت و يطهركم تطهيرا(33).
14_ براى توضيح بيشتر حديث كساء به قلم نگارنده نشر همين مركز.