بازگشت

5- اظهار انزجار و افشاگري بر ضد معاويه


از ديگر برنامه هاي امام مجتبي عليه السلام در مدينه منوره، اظهار تنفر و انزجار از حکومت بني اميه بود. در هر زمان و مکان مناسبي که فرصت مي يافت مشروعيت حکومت معاويه را زير سؤال مي برد و نمي گذاشت تبليغات مسموم آن ها که وانمود مي کردند با خاندان رسالت رابطه حسنه دارند و آنان نيز از بني اميه راضي و خشنود هستند، به ثمر بنشيند.



روزي امام حسن مجتبي عليه السلام در ميان مسجد الحرام طواف مي کرد که ناگاه چشمش به «حبيب بن مسلمه فهري » (152) افتاد. روبه وي کرد و فرمود: «يا حبيب! رب مسير لک في غير طاعة الله حبيب بن مسلمه! راه و مسيري را که انتخاب کرده اي راه خدا نيست.»



آن فاسق فريب خورده در جواب امام مجتبي عليه السلام از روي تمسخر و استهزاء گفت:



«روزي که خط و مشي پدرت علي عليه السلام را انتخاب کرده بودم در مسير طاعت خدا بود؟ !»



حضرت به مطالب بي اساسش پاسخ داد و فرمود:



«بلي والله لکنک اطعت معاوية علي دنيا قليلة زائلة، فلئن قام بک في دنياک لقد قعد بک في آخرتک و لو کنت اذ فعلت قلت خيرا کان ذلک کما قال الله تعالي: «و آخرون اعترفوا بذنوبهم خلطوا عملا صالحا و آخر سيئا» (153) و لکنک کماقال الله - سبحانه -: «کلا بل ران علي قلوبهم ما کانوا يکسبون » (154) آري، سوگند به خداوند که تو براي رسيدن به اندکي از مال دنيا قلاده عبوديت و بندگي معاويه را بر گردن نهاده اي. اگر معاويه زندگي دنيايت را تامين کرده، به جايش آخرت را از تو گرفته است و چنانچه تو کاري به گمان خود، نيک انجام دهي، مصداق اين آيه شريفه گشته اي که فرمود: و گروهي ديگر به گناهان خود اعتراف نموده و اعمال زشت و زيبا را به هم مخلوط کرده اند، [و سپس ادامه داد:] اما خداي سبحان در جاي ديگر مي فرمايد: نه چنين است، دل هاي آنان بر اثر گناه و تبهکاري سياه گشته [و خود را تيره بخت نموده اند] .»



آن گاه امام عليه السلام از حبيب بن مسلمه روي گردانيد و به راه خود ادامه داد. (155)