برخى از نويسندگان و مورخان گذشته و معاصر،حقايق تاريخى را تحريف نموده و ادعا كرده اند كه امام حسن مجتبى عليه السلام آهنگ جنگ و مخالفت با معاويه نداشت بلكه از روز نخست در صدد بود از معاويه امتيازات مادى گرفته و از زندگى راحت و مرفهى برخوردار شود و اگر مخالفتهايى با معاويه مى كرد، براى تامين و تضمين اين امتيازات بود!



اسناد تاريخى زنده اى در دست است كه نشان مى دهد اين تهمتها كاملا بى اساس است و با حقايق تاريخى به هيچ وجه سازگار نمى باشد زيرا اگر پيشواى دوم نمى خواست با معاويه بجنگد، معنا نداشت گردآورى سپاه و بسيج نيرو كند در صورتى كه به اتفاق مورخان ، امام مجتبى عليه السلام سپاه ترتيب داد و آماده جنگ شد ليكن از يك سو به خاطر عدم هماهنگى و چنددستگى سپاه امام عليه السلام واز سوى ديگر در اثرتوطئه هاى خائنانه معاويه، نيروهاى نظامى حضرت پيش از آغاز جنگ و بدون برخورد نظامى از هم پاشيده شد و مردم از اطراف امام عليه السلام پراكنده شدند، امام نيزبناچار از جنگ خوددارى نمود و مجبور به پذيرفتن صلح شد.



بنابراين، كار امام حسن عليه السلام با «قيام » و اعلان جنگ وتهيه لشگر آغاز شد و سپس با درك عميق اوضاع وشرائط جامعه اسلامى و رعايت مصالح روز، منجر به صلح مشروط گرديد.



ذيلا نظر خوانندگان را به توضيحات بيشترى در اين زمينه جلب مى كنيم: